KRWAWA NIEDZIELA

To kolejna niedziela pełna nudy smutku i nostalgii. Wstałem wcześnie rano, wcześniej niż zwykle, "odkurzyłem chleb" i zostałem sam na sam z kanapkami + herbata. A potem była eskapada do pól, źródeł bijących w sercu puszczy i łąk przejrzystych pełnych topniejącego śniegu i koncertujących w porywach wiatru traw. Szeleszczące łodygi obijające się o moje stopy i wierny pies niczym Sancho Pansa opiekujący się swoim schorowanym panem marzącym o szczęściu, spokoju i nieziemskiej miłości. Czy właśnie nie po to wstajemy rano i wychodzimy na świat by odnaleźć miłość i szczęście?