tuż przed końcem

niewspomnienie

szybko więdną wspomnienia wstawione do flaszki po winie

mam tylko wodę i garść kryształków by posolić  kanapkę
odrobiną świeżego światła i drobnym plasterkiem uśmiechu
- Napijemy się wódeczki ?- pytasz już od progu
a kieliszki brzęczą o klawisze moich żeber
czekam na ciebie od świtu do zmierzchu
od momentu  gdy wyszłaś
gdy ułożyłaś moje pragnienia na miękkim posłaniu
swojej skóry
gdy pozwoliłaś dotulić się aż do kości
przykryć ciepłym oddechem
splątać pragnienia kosmykiem dotyku

właściwie to już mnie nie ma
schowany pod kopułą nieba
lub dachem samochodu mknącego przez następne miasto
zasypiam by obudzić się pod kołdrą kolejnego szarego poranka

z roku na rok jest coraz bardziej tak samo
mokra ulica, powystrzałowe śmieci, pustka, cisza
czeka mnie podróż środkiem transportu
mówi Cyganka ukryta w krużganku
przeniosę w czasie kępkę włosów
coś mi wypadnie - tych kilku starców
zakrętka i struna od gitary
zbyt długo starałem się nic nie powiedzieć
a ona czyta z ruchu linii papilarnych
bezwzględnie poproszę o fakturę
bo tylko pierwszy wers się liczy
sny i tak odlatują nie zapamiętane
zakurzona cierpliwość