Ponieważ poezję powinienem popularyzować, popierać, ocalać od zapomnienia i cieszyć się nią mimo że często jej nie rozumiem - przeto, niepomny krytyk i dąsów, niniejszym ogłaszam wiersz najczystszej wody po wpływem "Księżniczki na ziarnku grochu" stworzony przez córkę ma niepełnoletnią lecz wrażliwą wielce, nie tylko na słowo pisane lecz i na obraz, klimat wieczoru i aurę za oknem
z drżeniem palców cytuję więc ...
po deszczu znikły banany
rano sukienka wypadła z ręcznika
wszystkie księżniczki były
a ta druga nie umie leżeć
się napychała
poszła noc
sukienka znaczy od końca
jesteś taki...
wyżej!
wyżej!
wyżej!
- szeptak
- Ma rude włosy, zielone oczy i piegi. Jego matka zmarła gdy miał 35 lat. Ojca nie poznał nigdy. Urodził się późno w nocy w szpitalu z czerwonej cegły. Gdy widzi przestraszoną twarz Franza Kafki ogarnia go smutek. Chciałby wieść spokojne i harmonijne życie a ludziom, których spotka dawać tylko radość, szczęście i dobro. Zawsze, gdy to tylko możliwe, siada nocą na brzegu jeziora i patrzy w okna domu gdzie po raz pierwszy pocałował ukochaną.Ceni szczerość i odwagę. Ma już więcej lat niż Chrystus więc świata nie zbawi...
wtorek, 17 sierpnia 2010
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
3 komentarze:
Ciepło tu bardzo i miło.
Lubię tu zaglądać.
Przepraszam, że wcześniej nie zauważyłam Twoich komentarzy . Kiedyś tą opcję wyrzuciłam i tak już zostało.
ja też dawno tu nie byłem
ale miło tak się wzajemnie wydobyć z zapomnienia
yhym (:
Prześlij komentarz