meble stłoczone na środku pokoju niecierpliwie przebierają nogami
dusząc się pod folią
żebra
nagie drewniane szkielety
klamki
wrotom niebieskim się kłaniają
czuję sen popękanymi opuszkami palców
- szeptak
- Ma rude włosy, zielone oczy i piegi. Jego matka zmarła gdy miał 35 lat. Ojca nie poznał nigdy. Urodził się późno w nocy w szpitalu z czerwonej cegły. Gdy widzi przestraszoną twarz Franza Kafki ogarnia go smutek. Chciałby wieść spokojne i harmonijne życie a ludziom, których spotka dawać tylko radość, szczęście i dobro. Zawsze, gdy to tylko możliwe, siada nocą na brzegu jeziora i patrzy w okna domu gdzie po raz pierwszy pocałował ukochaną.Ceni szczerość i odwagę. Ma już więcej lat niż Chrystus więc świata nie zbawi...
sobota, 14 lutego 2009
R E M O N T
a czasem po prostu odpadam z głównego nurtu życia i zapuszczam się pomiędzy popękane ściany, z których długimi pociągnięciami ostrego pędzla odrywają się pejzaże pajęczyn, pył księżycowego światła spływający przez zakurzone okna, zapóźniona mrówka faraona ucieka nieśpiesznie, za nią wstydliwy karaluszek
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz