Moje zdjęcie
Ma rude włosy, zielone oczy i piegi. Jego matka zmarła gdy miał 35 lat. Ojca nie poznał nigdy. Urodził się późno w nocy w szpitalu z czerwonej cegły. Gdy widzi przestraszoną twarz Franza Kafki ogarnia go smutek. Chciałby wieść spokojne i harmonijne życie a ludziom, których spotka dawać tylko radość, szczęście i dobro. Zawsze, gdy to tylko możliwe, siada nocą na brzegu jeziora i patrzy w okna domu gdzie po raz pierwszy pocałował ukochaną.Ceni szczerość i odwagę. Ma już więcej lat niż Chrystus więc świata nie zbawi...

niedziela, 27 sierpnia 2017

Miesięcznica nr 87

Minęło siedem lat. Spod pałacu zniknęły znicze, zniknęli harcerze,zniknął krzyż, zniknęła jedność, zaduma i szacunek dla pamięci o zmarłych. Prezydentem jest dzisiaj młody doktor nauk prawnych z Krakowa, były harcerz i uczestnik Akademickich Mistrzostw Polski w narciarstwie alpejskim. Prezesem nadal jest Prezes.
Barierki stały już przy Bristolu. Wzdłuż barierek co dziesięć metrów Policjant. Pod Pałac Prezydencki nikt nie mógł wejść. To znaczy kręcili się tam jacyś przytyci panowie i panie w garsonkach ale dlaczego akurat oni a reszta nie tego jeszcze nie wiedziałem. Zapytałem więc drobnej Policjantki z długim włosami spiętymi gumką, która stała najbliżej.
- Jak można się dostać pod Pałac?
- Ja nie wiem - odparła po chwili wahania - ja tu stoję dopiero od dziesięciu minut. Może pan zapyta tamtego Policjanta.
Podniosła drobną dłoń wskazując na chudego wąsatego starszego aspiranta sztabowego który z trzema krótkofalówkami przy uchu dziarsko mknął do przodu w sobie tylko wiadomym kierunku.
- Przepraszam pana - zapytałem próbując dotrzymać mu kroku - czy wie pan jak można dziś wejść na plac przed Pałacem.
- Pan zapyta tego pana - i jedną z trzech krótkofalówek pokazał mi gładko wygoloną postać za barierką - to ktoś od organizatorów.
Podszedłem do barierki i głośno zawołałem do wygolonej postaci.
- Czy mogę pana prosić na chwilę ?!- postać podniosła wzrok znad kartek, które studiowała z przejęciem, popatrzyła na mnie i nadal studiując niechętnie podeszła do barierki.
- Jak można wejść pod Pałac?
- Proszę pana ! - skarcił mnie głośnym falsetem - dokładnie tak samo jak każdego dziesiątego, każdego miesiąca, razem z procesją wyruszającą po mszy świętej spod katedry.
- Proszę pana nic się nie zmieniło - dodał z naciskiem mocno akcentując wyraz "nic" i odszedł w kierunku grubego ochroniarza z jedną krótkofalówką, za którym stała grubsza pani pudrująca sobie twarz.
Wróciłem do mojej drobnej policjantki.
- Wie pani o której zaczyna się ten marsz?
- Nie wiem. Nas tu ciągle przenoszą z miejsca na miejsce, nic nie wiadomo.
Podziękowałem i odszedłem.

Tak zacząłem swój tekst na temat miesięcznicy lecz czy z braku weny, czy braku czasu przerwałem pisanie i gdy minął już ponad miesiąc od momentu gdy Władek Frasyniuk minął mnie w odległości dwudziestu pięciu centymetrów i próbowałem dalej ciągnąć swoją relację zdałem sobie sprawę że to nie ma sensu. Nie ma sensu pastwić się nad nie dogolonym emerytem który skończywszy piwo w jednym z ogródków na Krakowskim Przedmieściu podniósł sztandar z orłem w koronie, strzepnął z niego popiół i kilka kropel piwa co mu się ulało z kufla i ruszył pod kościół by po mszy adorować pochód. Nie ma sensu pisać o pięciu ochroniarzach którzy pod Zamkiem Królewskim jeden drugiemu poprawiał szelki i paski a potem z dumnymi minami paradowali tuż przed aktywem politycznym partii rządzącej. Nie ma sensu opisywać znudzonych "hutników" w żółtych kaskach ", górników" w białych czy może na odwrót, którzy zanim się ustawili w rządku odbyli męską rozmowę z panem co trzymał listę tych co mogą przejść bramkę na temat "wypłaty" cokolwiek by to miało znaczyć.
Nie ma sensu o nich pisać - to jałowe i tylko burzy we mnie krew.

Nie zbudujemy na siłę wspólnoty. Po raz kolejny marnujemy szanse i możliwości jakie daje nam los. Po raz kolejny topimy się w łyżkach nienawiści i plujemy na siebie przyznając rację tylko sobie. Bez względu na to kto i jak wygra w dłuższej perspektywie tylko zgoda może nas uratować i dać nadzieję na wspólną i spokojną przyszłość.

Brak komentarzy: